KONSTYTUCJA 3 MAJA
Na uroczystym apelu uczniowie klas starszych przypomnieli,
że rocznica uchwalenia Konstytucji 3 Maja
obchodzona była w czasie zaborów
przez patriotyczną część społeczeństwa polskiego.
Pod koniec XIX wieku w Galicji obchody te przybierały doniosły charakter.
Również w okresie międzywojennym rocznica ta była wielkim świętem państwowym.
Uczennice zwróciły uwagę,
że po II wojnie światowej /w okresie Polski Ludowej/,
zaprzestano obchodzenia tej uroczystości.
Dopiero 15 lat temu, 6 kwietnia 1990 roku
Sejm Rzeczypospolitej Polskiej
przywrócił jako święto państwowe dzień 3 maja,
rocznicę uchwalenia pierwszej polskiej konstytucji.
Obecnie wszyscy Polacy kontynuują tą tradycję,
wpisaną i głęboko zakorzenioną w naszej historii.
W XVIII wieku państwo polskie przeżywało kłopoty.
Władza królewska była bardzo słaba.
Sytuację tę wykorzystali sąsiedzi Polski – Austria, Rosja i Prusy.
Kraje te porozumiały się i dokonały I rozbioru Polski.
Miało to miejsce w 1773 roku. Polskę trzeba było ratować.
Na szczęście znaleźli się Polacy,
którzy widzieli grożące niebezpieczeństwo utraty niepodległości.
Byli to między innymi twórcy konstytucji,
która przeszła do historii pod nazwą Konstytucji 3 Maja:
Hugo Kołłątaj,
Stanisław Staszic,
Ignacy Potocki
oraz Stanisław Małachowski - marszałek sejmu.
Prace prowadzone były pod patronatem króla Stanisława Poniatowskiego.
3 maja 1791 roku wszyscy w Warszawie
czekali na decyzję sejmu,
który miał uchwalić konstytucję.
Tego dnia Polacy cieszyli się i świętowali.
KONSTYTUCJA
wprowadzała wyraźny podział władzy w Polsce
na ustawodawczą, wykonawczą i sądowniczą,
znosząc liberum veto i elekcje panującego.
Konstytucja 3 maja podniosła rolę miast i mieszczan,
broniła praw włościan, uznawała religię katolicką za religię panującą,
zatwierdzając jednocześnie wolność wszelkich innych religii i obrządków,
tworzyła podwaliny pod nowoczesne suwerenne państwo
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
Cała stolica od rana
Huczy, jak rzeka wezbrana.
Poprzez ludu gwarne mrowie
Ciągną na zamek posłowie.
We wielkiej sali zamkowej
Gromkie okrzyki, przemowy.
Wchodzi król. W radosnej wrzawie
Zebranych wita łaskawie.
Nagle milknie ciżba zbita
Marszałek ustawę czyta.
Wielka ma zawitać zmiana:
Wolność, równość wszystkim dana.
Wszyscy zjednoczą się w pracy:
Szlachta, mieszczanie, wieśniacy.
Lecz wszyscy też w równej mierze
Polsce winni służyć szczerze.
Kto za tym, nich głos swój poda.
Jeden okrzyk: „Zgoda! Zgoda!”
Niech żyje sejm, król kochany
Niechaj żyją wszystkie stany!
Byle razem, ramie w ramie
A wszystko zło się przełamie.
Zapamiętajże narodzie:
„W waśni zguba, siła w zgodzie”.
wiersz pt. „Trzeci Maja” – autor nieznany
